میان ستاره های روشنای شب
از آزادی سخن گفتن
رویاییست برای دمیدن سپیده
آنهنگام که سپیده طلایی رنگ صبح
به هوای زیستن
در آسمان می خرامد
آیا تاریکی مجالی برای آزادی میدهد؟
فریادی می خواهد
به وسعت تمام نفسها
و گلویی
که با خون آشنا باشد
بیا ستاره شویم
تا آزادی
در هوای ما نفسی تازه کند ...
آزاد باشید و سربلند
گلرخ
ندا
چهارشنبه 28 خرداد‌ماه سال 1382 ساعت 06:58 ب.ظ
برای لحظه های تنهایت همصدای قدمهای آزادی جوی تو خواهیم شد و در هوای دلتنگی کلماتت به انتظار خواهیم نشست . آزاد باشید و سربلند ........
بیا تا برایت بگویم چه اندازه دلتنگی من بزرگ است............ می خواستم بلند بپرم پرهایم را ربودند... آزادیم را گرفتند...خوش باشید
سلام . امید وارم که خوب باشی . زیبا نوشتی . راستی به من هم سر بزن . خوشحال می شم . موفق و شاد باشی.
بسیار زیبا بود گلرخ جان.مثل همیشه لذت بدم.بیا ستاره شویم تا آزادی در هوای ما نفسی تازه کند...تا بعد...
ستاره مدتهاست به آزادی چشمک روشنایی میزند...