پایان

طنین من سلام

امروز باز هوای نان و بوسه و چند کلمه دردودل کرده بودم .

صبح سبدهایم را باد برد بی صدا

آخر من که به باد راه کوچه را اشتباه نگفته بودم 
 
پس حاصل تردید باد را با سبدهای خالی من چه کار !

می خواستم بگویمت بی رنگ و صدا جمله هایم را برایت بنویسم جوابم می دهی ؟

می خواستم بگویمت سواد سبز خانه های آیینه ای دوستیمان را دیدی که شکست ؟

چه راحت سنگ می برند این کاروانیان خسته از تلاقی عشق و آیینه ...

                                                          
**************************************************************

    دوستان خوب و همراهان عزیز کلبه عاشیق ...
  
    خیلی از شما شاید نزدیک به یکسالی  هست که همراه ما هستید - چه اونموقع که تو پرشین بلاگ می نوشتیم چه از زمانی که  به بلاگ اسکای اومدیم - و با خیلی از مشکلات من و گلرخ  همدردی و همراهی کردید ولی می دونید دنیای مجازی بلاگستان برای ما همچین هم مجازی نموند . هر روز دست نوشته های ما به هزار و یک دلیل برامون مشکل به وجود میا ورد تا اینجا که ...
    بگذریم .
    من و گلرخ قصد کردیم که دیگه اینجا چیزی ننویسیم و شاید  جای دیگه با اسم دیگه ولی با همین رنگ و بو ادامه بدیم . خدا را چه دیدید !  
    از همه شما تشکر می کنم و معذرت می خوام که ادرس وبلاگ بعدیمون را براتون نمی نویسم  فقط بدونید که دوستون داریم و به بلاگهای قشنگ شما حتما سر خواهیم زد .
    دلم می خواهد این آخر از خیلی از دوستامون تشکر کنم ولی چون ممکنه اسم کسی یادم بره  فقط یک تشکر کلی از همه دوستان میکنم .

                                                                                         پاینده باشید و در پناه حق
                                                                                                        قاصدک