صبح به خیر ...


آمده ام اینک

و آماده ام تا دنیای تازه برای دیدگانمان باز کنم
                                  من می توانم را برای من ساخته اند تا با خود تکرار کنم

عمل باید
                     در اندیشه ای که گاه ساعتی جدید در دیدگانش  ظهور می کند  .


" کلاغی که به مترسک مزرعه احساسم خو کرده

آسمانی که هجوم ابرها امانش نمی دهد

زمینی که بذرهای محبت قلبم را در آن کاشته ام

خدایی که ! ...

              هست.

                     نیست.

                             می آید ؟ ...

ایمانی که ، ...

            مجال گفتنم نمی دهد ... "

 

                  آفتابی کو؟

                  ..................................................

دوست داشتن
هجمه مکرر قلبی ست
که با هر تپش به سوی تو می آید .

برای من که می نویسم برای تـــو




گاه از آنچه می پندارم
گاه از آنچه که بر خیال من می گذرد

من چشم انتظار خاطره ایم که مدتهاست تاریخی برای تکرار می خواهد

خسته ام از آنچه که آشفته ام می کند !!!!
                                                                                                         قاصدک

گاه دلیلی کوچک برای اعتماد کردن ...



من بی خیال لحظه هایی که نیامده اند چشم می بندنم 

تا صبح

 که مهرتاب بر بستر عاشقیمان  گسترده شود

                                                                                                              قاصدک

دلیل

زادگاه نفسی
لحظه نوازشی
عبور رهگذری
نسیم آشفته نگاهی
لرزش بی تمنای دلی
لمس استقامت دستی
و آرامش رویای آبی نیلوفرها
                                        عاشق شدن دلیل نمیخواهد 
                                        د
                                           ل
                                              ی
                                                  ل
                                                      نمیخواهد ...
                                                                                 طنین (گلرخ)



امروز دلهره طوفان
آرامش آبی نیلوفریم را به سکسکه کشیده است !!!!

                                                                 بیــــــداری هنــــــــوز عزیز دلــم ؟

آسمان را حادثه ای بارور است شاید ...


کلامی دلپذیر شاید
مدتهاست که چشم انتظار حادثه ای نشسته ایم .

                                                                                         قاصدک


بعضی ها ...


بعضی از  آدمها به تو فکر می کنند
بعضی از  آنها به تو توجه می کنند
بعضی ها عاشقت می شوند
بعضی ها آرزو دارند هدیه شان را بپذیری
بعضی ها فکر می کنند تو برای آنها یک هدیه هستی
بعضی ها دلتنگت می شوند 
بعضی ها برای موفقیت هایت جشن می گیرند 
بعضی ها قدرتت را تحسین می کنند
بعضی ها می خواهند فقط با تو حرف برنند
بعضی ها می خواهند دستت را بفشارند
بعضی ها می خواهند که تو همیشه شاد باشی 
بعضی ها می خواهند که تو همیشه سلامت باشی
بعضی ها برایت آرزوی سعادت دارند
بعضی ها فقط می خواهند با تو باشند
بعضی ها حمایت تو را می خواهند
و بعضی ها شانه هایت را برای گریه هایشان ... 

و همه احتیاج دارند تا اینها را به تو بفهمانند
اما هرگز از آرزوی کسی مگریز ، شاید این آرزو تنها چیزی باشد که او در زندگی دارد  .



پ.ن : یک روز یک خانومی که اسم شوهرش اکبر بوده با شوهرش دعواش میشه . موقع تکبیرة الاحرام نمازش میگه :‌  الله و بعضی ها ...

اشک


برای یک رهگذر ...
--------------------
خواب اشک می بینم
که راه بی عبور زندگیم را تر می کند .

پروانه ای به زیبایی باران
به خاک می افتد .

تو می آیی
و خواب من دریا می شود  ...

                                           طنین
 

روزی به نام امروز ...


به دروازه زندگی تکیه دادم و ایستادم
تا در انتهای دید
جائی کنار میله ها
دور شدی از زندگیم

نفسم ، شمـــاره های دیدنت را شمرد و تو ...

گام به گام تا انتهای دید
من به آرامش مهتاب و صدای رود محتاجم

ای آسمان غزلخوان
مرا به میهمانی ستارگان چشمک زن خود دعوت نمی کنید ؟

                                                                         قاصــــــدک

زیباترین قلب ...


روزی مرد جوانی وسط شهر ایستاده بود و ادعا می کرد که زیباترین قلب را در تمام منطقه دارد.جمعیت زیادی جمع شدند.قلب او کاملا سالم بود و هیچ خدشه ای بر آن وارد نشده بود.پس همه تصدیق کردند که قلب او به راستی زیباترین قلبی است که تاکنون دیده اند.مرد جوان در کمال افتخار با صدایی بلند تر به تعریف از قلب خود پرداخت.ناگهان پیرمردی جلوی جمعیت آمد و گفت:اما قلب تو به زیبایی قلب من نیست.
مرد جوان و بقیه جمعیت به پیرمرد نگاه کردند.قلب او با قدرت تمام می تپید اما پر از زخم بود.قسمت هایی از قلب او برداشته شده و تکه هایی جایگزین آنها شده بود.اما آنها به درستی جاهای خالی را پر نکرده بودند و گوشه هایی دندانه دندانه در قلب او دیده می شد.در بعضی نقاط شیارهای غمیقی وجود داشت که هیچ تکه ای آنها را پر نکرده بود.مردم با نگاهی خیره به او می نگریستند و با خود فکر می کردند که این پیرمرد چطور ادعا می کند که قلب زیبا تری دارد.
مرد جوان به قلب پیرمرد اشاره کرد و خندید و گفت:تو حتما شوخی می کنی..قلبت را با من مقایسه کن.قلب تو مشتی زخم و خراش و بریدگی است.
پیرمرد گفت:درست است.قلب تو سالم به نظر می رسد اما من هرگز قلبم را با قلب تو عوض نمی کنم.می دانی هر زخم نشانگر انسانی است که من عشقم را به او دادم.من بخشی از قلبم را جدا کردهام و به او بخشیده ام.گاهی هم او بخشی از قلب خود را به من داده است که به جای آن تکه بخشیده شده قرار داده ام.اما چون این دو عین هم نبوده اند گوشه هایی دندانه دندانه در قلبم دارم که برایم عزیزند چرا که یاد آور غشق میان دو انسان هستند.
بعضی وقت ها بخشی از قلبم را به کسانی بخشیده ام اما انها چیزی از قلب خود به من نداده اند.اینها همان شیارهای عمیق هستند.گر چه درد آورند اما یاد آور عشقی هستند که داشته ام.امیدوارو روزی بازگردند واین شیار های عمیق را با قطعه ای که من در انتظارش بوده ام پر کنند.پس حالا می بینی که زیبایی واقعی چیست؟
مرد جوان بی هیچ سخنی ایستاد.در حالی که اشک از گونه هایش سرازیر می شد به سمت پیرمرد رفت.از قلب جوان و سالم خود قطغه ای بیرون آورد و با دست های لرزان به پیرمرد تقدیم کرد.پیرمرد آن را گرفت و در قلبش جای داد و بخشی از قلب پیر و زخمی خود را در جای زخم قلب مرد جوان گذاشت.
مرد جوان به قلبش نگاه کرد.دیگر سالم نبود.اما از همیشه زیباتر بود.زیرا که عشق از قلب پیر مرد به قلب او نفوذ کرده بود .

برگرفته از وبلاگ
عاشق شدن