مرا
تو
بی سببی
نیستی .
کلام از نگاه تو شکل می بندد
خوشا نظر بازیا که تو آغاز می کنی ...
نگاه از صدای تو ایمن می شود
چه مومنانه نام مرا آواز می کنی !
و دل ات
کبوتر آشتی ست
در خون تپیده
به بام تلخ.
با این همه
چه بالا
جه بلند
پرواز می کنی !
احمد شاملو
فروردین ۱۳۵۱
با سلام به همه دوستان عزیز و مهربان کلبه عاشیق ... از همراهی سبزتون ممنونیم .
ببخشید از اینکه دیر به دیر می نویسیم . چند روزی بود که اصلا روی خط نیامده بودم اگر توی جواب دادن به نظرات زیبا و محبت آمیزتون یه کمی تاخیر پیش میاد ببخشید ...
ما هیچوقت عزیزترین دوستای وبلاگیمون رو فراموش نمی کنیم ....
و ما باطراوت تر از همیشه
ایستاده ایم که زندگی کنیم .
آنقدر پاک
که هوا از ما
تنفس بیاموزد ...
شاد باشید و همیشه عاشق
گلرخ