روزی  ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد
و مهربانی دست زیبائی را خواهد گرفت.

---

روزی که کمترین سرود
                                  بوسه است
و هر انسان
برای هر انسان
برادری ست.
روزی که دیگر درهای خانه شان را نمی بندند
قفل
  افسانه ئی ست
و قلب
برای زندگی بس است.

روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است
تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی.

روزی که آهنگ هر حرف ، زندگی ست
تا من به خاطر آخرین شعر رنج جست و جوی قافیه نبرم.

روزی که هر لب ترانه ئی ست
تا کمترین سرود ،بوسه باشد .

روزی که تو بیائی ،برای همیشه بیائی
و مهربانی با زیبائی یک سان شود.

روزی که ما دوباره برای کبوترهای مان دانه بریزیم ...

---

و من آن روز را انتطار می کشم
حتا روزی
که دیگر
نباشم .
                                                                                         زنده یاد احمد شاملو
----------------------------------------------------------------------------------------------------
   دوستان صمیمی و خوبم ، از اینکه این چند وقت از سر زدن به وبلاگهای خوبتون معذور شدم من را ببخشد و بدونید همیشه دوستتون دارم .برای ما هم دعا کنید ......
                                                                                                        پاینده باشید
                                                                                                            قاصدک