در آب
میان تلاطمی از جنس بهار
تو را جستجو می کردم
-- آسمان نهیبی بر ابر زد --
-- ماه ستاره ها را جاروب کشید --
و خیال آب آرام آرام
از نگاهت تر شد .
هر دومان از جنس آب
جاری شدیم .
ابر چرا گریست .... !!!؟؟ ... خدا می داند و بس .......
با آرزوی سبزترین آرزوها برای شما
گلرخ