پایان

طنین من سلام امروز باز هوای نان و بوسه و چند کلمه دردودل کرده بودم . صبح سبدهایم را باد برد بی صدا آخر من که به باد راه کوچه را اشتباه نگفته بودم    پس حاصل تردید باد را با سبدهای خالی من چه کار ! می خواستم بگویمت بی رنگ و صدا جمله هایم را برایت بنویسم جوابم می دهی ؟ می خواستم بگویمت سواد سبز خانه های آیینه ای دوستیمان را دیدی که شکست ؟ چه راحت سنگ می برند این کاروانیان خسته از تلاقی عشق و آیینه ...                                                            **************************************************************     دوستان خوب و همراهان عزیز کلبه عاشیق ...        خیلی از شما شاید نزدیک به یکسالی  هست که همراه ما هستید - چه اونموقع که تو پرشین بلاگ می نوشتیم چه از زمانی که  به بلاگ اسکای اومدیم - و با خیلی از مشکلات من و گلرخ  همدردی و همراهی کردید ولی می دونید دنیای مجازی بلاگستان برای ما همچین هم مجازی نموند . هر روز دست نوشته های ما به هزار و یک دلیل برامون مشکل به وجود میا ورد تا اینجا که ...     بگذریم .     من و گلرخ قصد کردیم که دیگه اینجا چیزی ننویسیم و شاید  جای دیگه با اسم دیگه ولی با همین رنگ و بو ادامه بدیم . خدا را چه دیدید !       از همه شما تشکر می کنم و معذرت می خوام که ادرس وبلاگ بعدیمون را براتون نمی نویسم  فقط بدونید که دوستون داریم و به بلاگهای قشنگ شما حتما سر خواهیم زد .     دلم می خواهد این آخر از خیلی از دوستامون تشکر کنم ولی چون ممکنه اسم کسی یادم بره  فقط یک تشکر کلی از همه دوستان میکنم .                                                                                          پاینده باشید و در پناه حق                                                                                                         قاصدک