برای تو ...

آغوشت را

میگشایی برایم ؟

در طی طریق ,

در نقطه ای از

راهی دور و دراز

بسوی انچه

آینده نامیده میشود ,

نفس دگر ,

یارای رفتن نمیکند

قدمها , خسته

سینه پر ز درد

قوت رفتن دیگر نیست

میخواهم در آغوشی گرم

دمی دیده بر هم گذارم

و با صدای گرم نفسهایت

آرامش را لمس کنم

میخواهم با شنیدن

صدای قلبت ,

به مانند لالائی که

مادری برای کودکش میگوید

به خوابی عمیق فرو روم

مرا میهمان آغوشت کن

میهمانی ناخوانده

میهمانی خسته

فقط برای لحظاتی ,

بگذار در آغوشت جای گیرم ...

آغوشت را ,

میگشایی برایم ؟ ...



این مطلب را با اجازه پیام عزیز از وبلاگ
رهگذر خسته اینجا می نویسم. باور کردنش شاید سخت باشه ولی این مطلب خیلی به حسی که من امروز دارم نزدیکه .
                                                                                                پاینده باشید 
                                                                                                قاصدک