طنین من
می خواهم به آرزوی فردای نیامده به خوابی فرو روم شیرین
با یاد خاطراتی به رنگ مهتاب و ستاره
با صدای چک چک باران
و سرمای نسیم رودخانه
که بوی تو را در ذهنم به میهمانی می خواند .
باز هم می گویم :
مدتهاست که حسرت خواب را به بستر تب زدهء شب می سپارم.
من امروز را به آرزوی فردا نفس می کشم .
پاینده باشید
قاصدک