تنهایم را هم با تو می نویسم در دفاع از لبخندمان - عشقمان - باور و یقین قلبهایمان سبز می نویسم . سیاه می خوانند . احساس آبیم موج می زند بر این راه شبگیر بی بستر سبک می نویسم . فریب می خوانند . اعتماد را بر لذت نفسهای باد صبور می بارم ... رها می نویسم. اسیر می خوانند . حقیقت آفتاب با شکایت ابر به حرف می آید روشن می نویسم . غبار می خوانند . در این دقایق بی طاقت معصوم سکوت را با سکوت می شکنم ! امید می نویسم . حصار می خوانند . آواز مهربان رو یاهایمان را میان زلال صبحدم شراب می نویسم . خمار می خوانند . *** میان قامت دریا هوای بودن و ماندن افق چه گرم و طلایی میان پاکی و باران میان ماه و ستاره برای موج خیالم به روی صخره سنگی به عشق می نویسم . چه تلخ می خوانند .
آسمان زندگیتان ستاره باران گلرخ |